Noem het de kroniek van een aangekondigde diefstal. Ik woon al 9 jaar in Nederland en tot nu was het me bespaard gebleven. Zelfs tijdens mijn studie in Groningen - de hoofdstad van de fietsendiefstal – hield ik dezelfde fiets. Maar dit kon niet voortduren. De ‘dag die je wist dat zou komen’ passeerde niet nog een keer mijn deur.

Dit jaar was het moment daar. Mijn fiets stond er niet meer na een bezoek aan een concert. Nu ben ik niet voor victim blaming, maar dit heb ik toch echt aan mezelf te wijten. In Rotterdam is het onverstandig om je fiets, met alleen een ringslot, op straat achter te laten.

Tijd voor een nieuwe fiets. En een kans om de manier waarop ik me door de stad begeef te evalueren. Nadat ik van Zweden naar Nederland was geëmigreerd werd fietsen mijn obsessie. Ik deed alles op twee wielen - verhuizingen deed ik op een bakfiets, bezoekjes aan nabijgelegen steden op mijn omafiets - en zo legde ik dagelijks vele kilometers af. Warme dagen of ijskoude winters veranderden daar niets aan.

Maar sinds de pandemie ben ik luier geworden. Regenachtige dagen? Dan neem ik de metro. Moet ik meubels vervoeren? Een auto huren kan ook. Te laat voor een vergadering? Een gedeelde scooter to the rescue. En laten we eerlijk zijn, fietsen in Rotterdam is niet altijd een pretje. De stad is nog steeds te autocentrisch en fietsen kan soms een hele onderneming zijn.

Als ik tegenwoordig op de fiets zit, merk ik dat steeds meer mensen me passeren. Ben ik echt zo uit vorm geraakt tijdens de lockdowns? Ik betwijfel het. Mijn reis naar kantoor duurt nog steeds precies 12 minuten. Dus er is iets anders aan de hand. Waarom zijn de fietsers om mee heen ineens sneller? Het antwoord is simpel: deze fietsers hebben een hulpmotor.  

Was de e-bike eerst nog een vreemde vogel, de hedendaagse modellen zijn niet meer te onderscheiden van een gewone fiets. Je moet goed kijken om er een te herkennen. Daardoor heb je ook geen last meer van minderwaardige blikken van voorbijgangers. Je kunt nu op een e-bike rijden zonder dat iemand het merkt.

“Als iemand die onderdeel is van de mobiliteitssector probeer ik kritischer te zijn en niet zomaar trends te volgen. ”

Lior Steinberg

Planoloog & oprichter Humankind

Tijdens mijn bezoek aan de lokale fietsenwinkel, werd me nog duidelijker hoe populair de e-bikes nu is. Bijna alle nieuwe fietsen die ik zag staan waren elektrisch. De landelijke verkoopcijfers bevestigen deze trend: in 2021 waren e-bikes goed voor 50% van de fietsverkopen in Nederland. Slechts een jaar later sprong dat cijfer naar 57%, goed voor een aanzienlijke 80% van de totale fietsomzet.

Met zoveel mogelijkheden was het verleidelijk geweest om mee te gaan in deze e-bike-revolutie. Maar als iemand die onderdeel is van de mobiliteitssector probeer ik kritischer te zijn en niet zomaar trends te volgen. De plotselinge stijging van de populariteit van e-bikes is niet te wijten aan het feit dat Nederland van de ene op de andere dag heuvelachtiger is geworden - het is eerder een gevolg van agressieve marketingcampagnes. Het feit dat alle fietsenzaken plotseling e-bikes promoten, betekent niet dat ik er een moet aanschaffen.

Fietsen is niet alleen goed voor het milieu, het is ook goed voor je gezondheid. Een ritje van 15 minuten van en naar het werk helpt je al aan de aanbevolen dagelijkse dosis ‘matig intensieve inspanning’. E-bikes nemen dit voordeel voor een groot deel weg. Op een elektrische fiets de snelheid vasthouden kost minimale inspanning. Je voelt je heel gezond, maar feitelijk beweeg je maar weinig. 

Ik denk dat een e-bike een prima optie is voor mensen die niet meer op een gewone fiets kunnen fietsen of die meer dan 15 kilometer per dag fietsen. Maar dat is niet mijn situatie. Ik besloot daarom de de e-bike-verleiding te weerstaan. En kocht een degelijke Nederlandse fiets, zonder elektrische hulpbron.

Want waarom zou ik voor de makkelijke weg kiezen als ik mezelf dagelijks kan trainen. En daarvoor niet naar een dure sportschool hoef. Dus laat die regen en tegenwind maar komen - ik zal het allemaal trotseren. Trots trappend op mijn ouderwetse zwart stalen ros.