Ik zat laatst met mijn buurman Johan thee te drinken in de buurtwinkel. Het had al enkele dagen geregend en de straten stonden vol plassen. Helaas stond ook de kelder van de winkel onder water - omdat het gemeenteriool de grote hoeveelheden water niet aankon. Balen natuurlijk, maar het is misschien slechts een voorproefje van hoe de winters in de toekomst gaan verlopen als de effecten van de klimaatverandering toenemen.
Ik klaagde bij Johan over mijn natte schoenen. Hij vertelde me dat er niet veel aan te doen is, omdat er gewoon te veel regen valt. Ik zei dat ik daar toch iets anders over dacht. In kleine dorpen staan de straten en winkels lang niet zo vaak onder water. Daar wordt het regenwater door de grond opgenomen. Er valt niet te veel regen, er zijn gewoon te veel tegels was mijn stelling.
Johan kon mijn zienswijze wel waarderen en keek naar buiten: "Heel veel mensen hoor ik hier zeggen dat ze graag een tuin bij hun huis willen. We hebben zoveel ruimte in onze straten waar nu allemaal auto's staan. Kunnen we die plekken niet vergroenen? Er tuinen van maken?"
Een prachtig concept wat mij betreft. Kun je je voorstellen wat er zou gebeuren als we alle parkeerplaatsen in onze wijken zouden omvormen tot tuinen? Ik zie het voor me als de groenste, schoonste en vredigste plek in Nederland. Kinderen spelen op straat, gezinnen picknicken met hun vrienden, we zijn af van die verschrikkelijke verkeersongelukken, en de lichamelijke en geestelijke gezondheid van de mensen verbetert.
“Tegen de tijd dat de stad klaar is met het verbeteren van de drainage, zal het systeem al verouderd zijn”
Planoloog & oprichter Humankind
In mijn werk ben ik de laatste jaren veel mensen tegengekomen die dit idee naïef vinden. Ze stellen dat we auto's en parkeerplaatsen nodig hebben, en dus ook verharde wegen. Als je inbrengt dat deze wegen leiden tot overstromingen, stellen ze voor om een groter en duurder drainagesysteem aan te leggen.
Maar erg zinvol is dat niet. Tegen de tijd dat de stad klaar is met het verbeteren van de drainage, zal het systeem al verouderd zijn, omdat het klimaat blijft veranderen. Geven we bakken met geld uit aan allerlei infrastructuur, blijken de straten nog steeds onder water te staan. Dat is bijna letterlijk water naar de zee dragen.
Onze stedenbouwers zijn te gefocust op het verbeteren van afwateringssystemen. Ze zijn te lui geworden om op een andere manier naar de inrichting van onze straten te kijken. Zo’n 5 eeuwen geleden waarschuwde Michelangelo al dat het grootste gevaar voor de meeste mensen niet is dat hun doel te hoog is en ze het daardoor niet zullen halen, maar dat hun doel te laag is en dat ze het halen. Het doet me denken aan het ambitieniveau waarmee we tegenwoordig onze steden inrichten.
Johan en ik dronken onze thee op en keerden terug naar de dagelijkse werkelijkheid. Toen ik buiten stond, stelde ik me de straat zonder tegels voor. Vol met mensen die van hun voortuin genoten. Op een dag zal dit visioen werkelijkheid worden, dacht ik. De mensen zullen verbaasd reageren als ik ze vertel dat hun groene voortuin vroeger een straat vol met tegels en auto's was.
